-Nieuwste klagen- -Zoeken- -Zoeken op trefwoord-
Overzicht trefwoorden: 0 A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Door: Els
Gepost om 2003-09-06 11:35:43

Onderwerp: hondenliefhebbers

De meeste hondenliefhebbers zijn pure mensenhaters. Wat een klootzakken zijn dat. Die gasten gaan werkelijk over lijken. Ik wilde mijn hond laten inslapen omdat hij ernstig ziek was maar hij was 'niet ziek genoeg'. Prednison was wél goed genoeg en dat is je reinste troep.

Gelukkig heb ik een dierenarts gevonden die wél begreep dat het voor de hond én zijn baas het beste was. Godzijdank.

Nu krijg ik een email van een of andere halve gare die zijn foto's terug wil die hij van mij en mijn hond gemaakt heeft.

Ik dacht altijd dat ik een tik had, maar allemachtig, deze gasten komen ook een eind zeg.

Ik heb de afgelopen maanden uit de hoek van de dierenliefhebbers niets anders dan reacties van afkeer tot regelrechte haat op me afgehad. Zo zo.... is dat allemaal voor mijn beslissing bestemd...? Poe poe. Dat is nogal wat.

Geen enkel woord van begrip/steun of iets wat daar maar op lijkt heb ik gehad uit die hoek. Wat een afknapper. Wat een ontzettende afknapper. Ik heb me er al nooit thuisgevoeld in die hondenwereld waar het roddelen over mensen het voornaamste gespreksonderwerp lijkt te zijn. En dat gedweep met die honden, walgelijk.

Ik heb verschrikkelijk veel van mijn hond gehouden maar ben intens dankbaar dat hij veilig en gelukkig is Boven. Ik heb altijd tegen hem gezegd: ik ben jouw laatste baas schat. Ik had hem al uit het asiel gehaald en heb altijd vermoed dat hij hele zware jaren gehad heeft. Hij was een wonderhond. Maar Godzijdank heb ik mijn beslissing doorgezet anders had ik mijn hond moeten afstaan: ernstig ziek, 8 jaar, dol op zijn baasje. Dát vind IK nou dierenmishandeling.

Nu heb ik hem uit de klauwen van doorgedraaide dierenliefhebbers weten te houden. Godzijdank.

Ze kunnen van mij allemaal de klere krijgen. Die gasten weten echt niet wanneer ze moeten stoppen.

Met de groeten van

Els


Door: josien
Gepost om 2003-07-22 07:41:00

Onderwerp: hondenliefhebbers

Ik voel op dit moment niets anders dan een diepe woede naar hondenliefhebbers. In de afgelopen maanden ben ik hen niet anders tegengekomen dan als met oogkleppen op. Ze kleppen over de honden, ze roddelen over de mensen, ze stellen het belang van de hond boven die van de gezondheid van de medemens. Walgelijk vind ik dat.

Nu het er op aan komt, met mij en mijn hond, ervaar ik wéér hetzelfde. Ondanks dat mijn hond ernstig ziek is, is hij niet ziek genoeg om in te mogen slapen. Tel daarbij op dat ik als baasje, mijn hond vanwege mijn eigen ziekte niet langer kan verzorgen en ook dat mijn indruk is dat mijn hond moe is, echt moe. Ik word in de wacht gezet, onder het motto: nou, misschien is er wel een andere baas, belt u over een paar dagen maar weer terug. Ik sta notabene in tranen en in pure wanhoop op het spreekuur. Ik heb het er nog op aan moeten sturen, maar wat dan????? IK kan niet langer voor hem zorgen, daar gaat het hier om.

Wat er vervolgens gebeurt is dat er in het belang van de HOND wordt gedacht. Er wordt voor mijn hond gedacht dat hij nog wel gelukkig kan worden met wéér een nieuwe baas, ondanks de medicijnen (Prednison, pure troep) en zijn onzekere medische toekomst.

Ik heb geweigerd om die Prednison nog toe te dienen. Flikker toch een eind op. Waarom, waarom wordt er voor de hond enkel en alleen gedacht, terwijl aan hem niets gevraagd kan worden. Mijn diepste wens is om hem in te laten slapen waar ik bij ben, zodat we samen iets intens en dieps en unieks kunnen afronden.

Ik kan hoog en laag springen, nee, het is geen reden. Al gaat het baasje er aan onderdoor (heb meerdere malen huilend aan de telefoon gehangen dat ik het niet meer aankon), voor de hond wordt rustig de tijd genomen.

Alsof ik niet van mijn hond hou. Sodemieter nou toch een klere-eind op. Voor de zoveelste keer denken mensen het beter te weten, en voor de zoveelste keer gaat dit ten koste van mij en nu dus ook mijn hond. Ook hij lijdt zwaar onder mijn spanningen en psychische nood. Wie kan de schade opruimen? Ja, ik dus, en wel thuis.

Alle hondenbezitters: bedánkt. Bedankt voor alle achterklap en roddel en verkeerde diagnoses en betweters en gebla-bla. Laat ik duidelijk zijn: ik hou in de eerste plaats van MENSEN, en ook van dieren. Niet andersom.

Aan de dierenartsen die ik aan de telefoon heb gehad: je hebt dan je nek niet willen uitsteken, maar je zult dit op een andere manier weer tegenkomen. En aan mijn eigen dierenarts: je bent een droplul, een egotripper van het zuiverste water, een ijdele badmuts, een klootzak. Je zult je werk ongetwijfeld goed doen, maar mensen zijn niet jouw favoriete mede-bewoners, zoveel is duidelijk.

ROT OP, SODEMIETER OP. JULLIE MAKEN MIJ KAPOT, nog meer dan ik door mijn ziekte al ben.


Stelletje klootzakken van het zuiveste water. Ja, je mag langskomen (ben het afgelopen jaar 16 keer geweest met mijn hond), je mag gelijk betalen (tuurlijk, doe ik altijd), maar iets anders dan een medische kijk kun je daar toch niet verwachten.

FLIKKER OP. Dat de Heer jullie onder je knar mag wrijven dat je dit zó niet moet doen.

En aan alle hondenliefhebbers: blijf voorlopig maar uit mijn buurt, ik kan jullie niet meer verdrááágen. Wegwezen, oprotten, wees er gelukkig mee, mij zijn jullie er mee verloren. Totaal afgeknapt hier. Totaal.




Copyright 2000-2014 by GreenSun